ماه که یک دور کامل دور زمین می چرخد یک دور هم به دور محور خود می گردد و این حرکات باعث می شود که فقط یک طرف ماه همیشه روبه زمین قرار گیرد و ما هرگز پشت ماه را نمی بینیم این موضوع تا زمانی که تصاویری از سوی فضاپیمایی در سال 1959فرستاده شد همچنان به صورت یک معما باقی مانده بود. آن سمت ماه که رو به زمین است لکه های تیره ی بزرگی دارد که برای عده ای از مردم شبیه صورت یک انسان است. این مناطق زمانی دریا تصور می شد. اما امروزه ما می دانیم این ها پهنه های وسیعی هستند که میلیارد ها سال پیش در اثر جریان های گدازه ای مشتعل بر جای مانده اند.